به گزارش میراث آریا به نقل از روابط عمومی پایگاه میراث جهانی سازههای آبی تاریخی شوشتر، محمدحسین ارسطوزاده مدیر این پایگاه امروز یکشنبه 16 تیرماه 98 اظهار داشت: «پلبند گرگر در قسمت شمالی محوطه آبشارهای شوشتر قرار دارد و سه تونل به نامهای بلیتی، شهر و سه کوره از بالادست آن آب را به پایین دست منتقل میکنند و خروجی آنها آبشارهای بینظیر را در محوطه آسیابها موجب میشود.»
او با بیان اینکه ساماندهی و تثبیت جدارهها در این محل از دو جهت حائز اهمیت است افزود: «با توجه به اهمیت موضوع به‌ویژه در سیلابهای اخیر ساماندهی و تثبیت جدارهها در این قسمت بیش از پیش احساس میشد تا علاوه بر حفاظت از این اثر تاریخی، محوطه آن تبدیل به مکانی برای حضور گردشگران شود.»
مدیر پایگاه میراث جهانی سازههای آبی ـ تاریخی شوشتر خاطرنشان کرد: «از اینرو با استفاده از منابع داخلی پایگاه میراث جهانی، عملیات تثبیت و ساماندهی مورد نظر آغاز شده است و امیدواریم در مدت سه ماه به اتمام برسد.»
پل بند گرگر یک بنا از مجموعه نظام آبی تاریخی شوشتر است؛ این پلبند، یکی از دروازه‌های ششگانه تاریخی شوشتر نیز بوده است. پیشینه ساخت این پل همانند دیگر بناهای آبی تاریخی شوشتر، به دورهٔ ساسانیان بازمی‌گردد. کاربرد این بند، انحراف آب از رودخانه دستساز و تاریخی گرگر و هدایت آب به سمت تونلهای آسیابهای آبی است. این پلبند به همراه ۱۵ اثر تاریخی دیگر شوشتر در نشست سالانه کمیته میراث جهانی یونسکو در ۲۶ ژوئن ۲۰۰۹ (۵ تیرماه ۱۳۸۸) در شهر سویل اسپانیا، با احراز معیارهای ۱، ۲ و ۵ با عنوان نظام آبی تاریخی شوشتر به عنوان دهمین اثر ایران در فهرست میراث جهانی یونسکو با شماره ۱۳۱۵به ثبت رسید.
پلبند گرگر در شوشتر، خیابان شریعتی، شرق ضلع شمالی مجموعه آبشارها واقع شده و در تاریخ ۲۰ آذرماه ۱۳۷۹با شمارهٔ ثبت ۲۹۱۴به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید.
انتهای پیام/
